Περίπτωση Πο.Κω: Ανευρυσματική κύστη σπονδύλου

Περίπτωση Πο.Κω: Ανευρυσματική κύστη σπονδύλου

Ο Πο. Κω. 13 ετών, προ εξαμήνου, άρχισε να παραπονιέται για πόνο στην θωρακο-οσφυική (Θ-ΟΜΣΣ) περιοχή της σπονδυλικής στήλης, χωρίς προφανή αιτία.

Υποβλήθηκε τότε στη συνήθη συντηρητική αγωγή η οποία περιλάμβανε φυσιοθεραπεία και χορήγηση μυοχαλαρωτικών – αναλγητικών φαρμάκων. Ο κλασσικός ακτινολογικός έλεγχος δεν κατάφερε να αναδείξει κάποια συγκεκριμένη βλάβη. Ωστόσο μετά από μερικούς μήνες λόγω επιμονής των ενοχλήσεων, ο ασθενής υποβλήθηκε σε πληρέστερο ακτινολογικό έλεγχο (μαγνητική και αξονική τομογραφία).

Εικ. 1: Προεγχειρητική προσθιοπίσθια ακτινογραφία της θωρακο-οσφυικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
Παρατηρείται οστική αραίωση του δεξιού τμήματος του σώματος του 12ου θωρακικού σπονδύλου.

 

 

 

 

Εικ. 2: Προεγχειρητική αξονική τομογραφία του 12ου θωρακικού σπονδύλου (Εγκαρσια τομή)
Παρατηρείται ευμεγέθης εξεργασία στα οπίσθια στοιχεία του Θ12 σπονδύλου κυρίως δεξιά.

 

Εικ. 3: Μαγνητική τομογραφία α-στ Οβελιαία (Saggital) λήψη ακολουθία Τ1-Τ2, ζ-ιβ Εγκάρσια (Axial) λήψη ακολουθία Τ1-Τ2
Παρατηρείται ευμεγέθης εξεργασία στα οπίσθια στοιχεία του Θ12 σπονδύλου η οποία προκαλεί διόγκωση των δομών , λέπτυνση του φλοιού, χωρίς σημάδια διάσπασης του φλοιού. Η εξεργασία προβάλλει και στενεύει το σπονδυλικό σωλήνα, ενώ προκαλεί πίεση του νωτιαίου μυελού. Δεν αναγνωρίστηκαν παθολογικά ευρήματα από τον έλεγχο των σπονδυλικών σωμάτων και των μεσοσπονδύλιων τμημάτων της ΟΜΣΣ.

Ο προεγχειρητικός κλινικός και εργαστηριακός έλεγχος έδειξε τα εξής:
α) Δεν υπήρχαν νευρολογικές διαταραχές στα κάτω άκρα, ούτε σφιγκτηριακές.
β) Ο πόνος εντοπιζόταν τοπικά στην περιοχή της Θ-ΟΜΣΣ.
γ) Τα εργαστηριακά ευρήματα βρίσκονταν σε φυσιολογικά πλαίσια.
δ) Το παιδί είχε φυσιολογική ανάπτυξη.
ε) Στο οικογενειακό ιστορικό αναφέρεται ότι δύο συγγενείς πέθαναν από σάρκωμα χωρίς να παρέχονται περισσότερες πληροφορίες.

Κατόπιν των ανωτέρω αποφασίστηκε το πρόβλημα να αντιμετωπισθεί χειρουργικά, με σκοπό τον καθαρισμό της περιοχής του προσβεβλημένου σπονδύλου και τη σταθεροποίηση της θωρακο-οσφυικής περιοχής.

Το Νοέμβριο του 2002 ο ασθενής υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση, χωρίς τη χρήση οστικών μοσχευμάτων.

Η διάγνωση της παθολογο-ανατομικής εξετάσεως του αποσταλλέντος υλικού έδειξε: Ανευρυσματική κύστη των οστών, χωρίς να παρατηρούνται στοιχεία κακοήθειας.

Η διεγχειρητική και μετεγχειρητική πορεία του ασθενούς ήταν εξαιρετικη και εξήλθε του νοσοκομείου φορώντας υψηλή ζώνη προστασίας της σπονδυλικής στήλης για περίοδο 6 μηνών. Ο ασθενής δεν υποβλήθηκε σε περαιτέρω χημιοθεραπευτική ή ακτινοθεραπευτική αγωγή.

Εικ. 4: Μετεγχειρητική προσθιοπίσθια (α) και πλαγία (β) ακτινογραφία της θωρακο-οσφυικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Παρατηρείται η σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης με σύστημα διαυχενικών κοχλιών και ράβδων.

 

Εικ. 5: Μετεγχειρητική αξονική τομογραφία της θωρακικής μοίρας σπονδυλικής στήλης.
(α,β) Οβελιαία (Saggital) λήψη, (γ-η) Εγκάρσια (Axial) λήψη
Παρατηρείται η πλήρης αποσυμπίεση του σπονδυλικού σωλήνα από νεοπλασματικές μάζες.

 

Εικ. 6: Τρισδιάστατη αξονική τομογραφία της θωρακο-οσφυικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Αναδεικνύεται η σταθερότητα του συστήματος σπονδυλοδεσίας.

 

Εικ. 7: Μετεγχειρητικές ακτινογραφίες (α.β) 6 μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση
Παρατηρείται σταθερότητα της περιοχής και ακεραιότητα του συστήματος σπονδυλοδεσίας.

Μετά τον έλεγχο αφαιρέθηκε ο θωρακο-οσφυικός κηδεμόνας.

Κατά τον συνήθη μετεγχειρητικό έλεγχο ένα χρόνο μετά την επέμβαση διαπιστώθηκαν τα εξής:
α) Δεν υπήρχε πόνος ή νευρολογικές διαταραχές
β) Ο χειρουργηθείς δεν έπαιρνε αναλγητικά
γ) Είχε επιστρέψει στις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες
δ) Είχε αρχίσει να έχει αθλητικές δραστηριότητες (μπάσκετ, ποδηλασία)

Ο Πο.Κω. ελέγχετο ετησίως δια μαγνητικής τομογραφίας για τα επόμενα εννέα χρόνια.

 

Εικ. 8: Μαγνητική τομογραφία (α-δ) Εγκάρσια (Axial) λήψη και (ε,στ) Οβελιαία (Saggital) λήψη της θωρακο-οφυικής περιοχής, 9 χρόνια μετά την επέμβαση.
Παρατηρείται:
α) Φυσιολογικά απεικονίζεται η ευθυγράμμιση της περιοχής τόσο στην θωρακική όσο και στην οσφυική μοίρα, ενώ δεν αναγνωρίστηκαν σημεία στένωσης στο σπονδυλικό σωλήνα.
β) Στα πλαίσια του φυσιολογικού απεικονίζεται ο νωτιαίος μυελός και ο μυελικός κώνος.
γ) Στην ανατομική περιοχή του Θ12 όπου προϋπήρχε ανευρυσματική κύστη, στην παρούσα εξέταση δεν παρατηρούνται παθολογικά ευρήματα.

 

Στον τελευταίο έλεγχο (2018) που έγινε δια τηλεφωνικής επικοινωνίας, ο Πο.Κω. εργάζεται κανονικά και έχει πλήρεις τις συνήθεις καθημερινές και αθλητικές δραστηριότητες.

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

α) Οι οστικές ανευρυσματικές κύστεις αντιπροσωπεύουν το 1.4% των πρωτοπαθών όγκων των οστών.
β) Οι όγκοι αυτοί εμφανίζονται κατά τη δεύτερη δεκαετία της ζωής των ασθενών, ενώ είναι σπάνιοι μετά την ηλικία των 30 ετών.
γ) Αν και μπορούν να εμφανιστούν σε όλη την έκταση της σπονδυλικής στήλης συνήθως εντοπίζονται στα οπίσθια στοιχεία της θωρακο-οσφυικής περιοχής.
δ) Κλινικά οι ασθενείς παραπονούνται για πόνο και αναλόγως της θέσης ή η έκτασης του όγκου μπορεί να υπάρχει και νευρολογική σημειολογία.
ε) Ακτινολογικά χαρακτηρίζεται από επεκτεινόμενη οστεολυτική βλάβη, με λεπτό κέλυφος από αντιδραστικό οστό. Η μαγνητική μπορεί να δείξει επίπεδα υγρού.
στ) Δεν είναι σπάνια η καταστροφή του οστικού φλοιού και εξάπλωση του όγκου στα μαλακά μόρια.
ζ) Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει απόξεση, εκτομή, εμβολισμό και σπανίως ακτινοβολία (αποφεύγεται λόγω κινδύνου κακοηθούς εξαλλαγής)
η) Υποτροπή συμβαίνει στο 25% των περιπτώσεων.
θ) Στην παρούσα περίπτωση η απόξεση της περιοχής του Θ12 σπονδύλου, χωρίς την πλήρωση με οστικά μοσχεύματα και η σταθεροποίηση με σπονδυλοδεσία πέτυχε την πλήρη αντιμετώπιση του προβλήματος του πάσχοντος. Ο μακροχρόνιος μετεγχειρητικός έλεγχος δεν έδειξε υποτροπή της ανευρυσματικής κύστεως.

 

Leave a reply →